Ads: Merr BB VIP Falas me Premium 12 Mujore

Lajme

Lirim Gashi “shpërthen” ndaj LDK-së: Parti pa shtyllë kurrizore dhe identitet politik

 
   

Analisti Lirim Gashi ka shpërthyer me kritika të forta ndaj Lidhjes Demokratike të Kosovës (LDK), duke e akuzuar për mungesë të qëndrimeve të qarta dhe nënshtrim ndaj ndërmjetësuesve ndërkombëtarë. Në një reagim të publikuar, Gashi e cilëson LDK-në si “parti pa shtyllë kurrizore”, që, sipas tij, sillet në mënyrë konformiste dhe pa dinjitet politik.

Ai thotë se partia ka humbur identitetin dhe mbështetjen popullore për shkak të, siç e quan ai, “varësisë nga diplomatët e huaj” dhe mungesës së guximit për të marrë qëndrime të qarta kombëtare.

Me tone ironike dhe gjuhë të mprehtë, Gashi e përshkruan LDK-në si një forcë që nuk po arrin të rikthejë besimin e qytetarëve, duke paralajmëruar se përçmimi ndaj saj vetëm sa do të thellohet në mungesë të një reformimi të thellë dhe qëndrueshmërisë politike.

Shkrimi i plotë:

LDK-ja, PARTI PA SHTYLLË KURRIZORE

Autor : Lirim Gashi

LDK-ja asesi nuk po arrin të mësojë nga gabimet e saj të pafalshme dhe të sillet si një burrë i vendosur që ka testikuj të dashit midis këmbëve.

Përkundrazi, ajo gjithnjë e më shumë po shndërrohet në një pederast të etur për penisat e ndërmjetësuesve dhe ambasadorëve të shitur evropianë dhe amerikanë.

Prandaj, nuk duhet të habitet që edhe populli i Kosovës po ia fut penisin në prapanicë, sepse nuk i pëlqen një parti që nuk ka qëndrim të vetin për asgjë.

Ka dekada që LDK-ja sillet jo si një burrë i ndershëm që rri më këmbë në dheun e vet, por si një manekin pa pa tru – që zhveshet sa herë fryn një erë nga Brukseli apo Washingtoni. Në vend se të përpiqet ta mësojë ndonjë gjë nga gabimet e së kaluarës (ku me heshtjen e vet e ka lejuar Serbinë të rikthehet si gjarpër me kostum perëndimor), ajo ka vendosur t’i përkushtohet me përulje një karriere të re: asaj të “kallajxhiut diplomatik” – që lyen këpucët e të huajve me gjuhën e vet.

Kur filozofi gjerman Immanuel Kant fliste për “përdorimin e arsyes si udhëheqës i veprimit moral”, me gjasë nuk e kishte imagjinuar ndonjëherë se një parti si LDK-ja do të përdorte jo arsyen, por frikën e përhershme nga vetëvendosja si kompas moral. Nuk është rastësi që çdo deklaratë e saj politike duket si një nënprodukt i mbeturinave të një kabllogrami ambasadorësh të konsumuar.

Në vend se të sillet si një forcë politike që ka “koqe të dashit” – të mbushura me vendosmëri, guxim dhe dinjitet shtetëror – ajo shfaqet si një estradë e politikanëve të butë që mendojnë se identiteti i Kosovës ndërtohet me buzëqeshje servile në tryeza të ndërmjetësve që s’e dinë as ku bie Gjakova.

Ky konformizëm tragjik, për të mos thënë erotik, ndaj të huajve, ka krijuar një perceptim të drejtë në popull: se LDK-ja është shndërruar në një trup të gatshëm për çdo penetrim diplomatik, mjafton që “dashnori ndërkombëtar” të jetë me kostum, të ketë një pasaportë të artë dhe një qëndrim paternalist ndaj shqiptarëve.

Nëse do të jetonte Diogjeni sot, ai ndoshta do ta ndizte llambën e tij legjendare nëpër zyrat e LDK-së, duke kërkuar pa sukses një njeri me mendje të vet.

Prandaj mos u çudisni që qytetarët e Kosovës – të lodhur nga pozicioni misionar i LDK-së karshi interesave kombëtare – po ua kthejnë me të njëjtën monedhë: përçmim, braktisje, dhe në shumë raste, edhe me satirë aq therëse, sa po ju digjet lëkura më shumë nga batutat sesa nga votat që po ju mungojnë.

Populli nuk kërkon dhuratë, por dinjitet. Nuk do pedera politikë që ia hapin këmbët çdo ndërmjetësi të huaj, por një burra të urtë, të guximshëm dhe atdhetarë që ecin në këmbët e veta.

Deri atëherë, LDK-ja do të mbetet si një grua plakë në sallon bukurie: e mbushur me grim të huaj, por me shpirt të rrudhur nga frika dhe nga mungesa e vetbesimit politik.