Juristi Kadri Kryeziu ka reaguar ndaj komunikatës së Ministrisë së Jashtme të Serbisë, e cila përmend sërish “Shtëpinë e Verdhë” dhe akuzat e pabazuara për trafik organesh nga shqiptarët gjatë dhe pas luftës.
Kryeziu e cilëson këtë si rikthim të urrejtjes dhe mohim të historisë, duke theksuar se Serbia nuk ka kërkuar falje për masakrat dhe krimet e luftës.
Ai shton se historia mbahet mend me përgjegjësi dhe se viktimat nuk mund të fshihen pas gënjeshtrave.
Postimi i plotë:
Beogradi e ringjalli “Shtëpinë e Verdhë”
Ministria e Jashtme e Serbisë ka përmendur sërish “Shtëpinë e Verdhë” në një komunikatë zyrtare — mitin e vjetër për “trafik organesh” nga shqiptarët në Shqipëri gjatë dhe pas luftës.
Ky nuk është kujtim i historisë.
Është rikthim i urrejtjes.
“Shtëpia e Verdhë” është hetuar, është rrëzuar, është mbyllur nga çdo institucion serioz ndërkombëtar. Asnjë provë. Asnjë aktakuzë. Vetëm fantazitë e një shteti që s’e duron dot fajin e vet.
Dhe kur Beogradi përmend Shqipërinë me emër, nuk është lapsus. Është qëllim.
Është tentativë për të përfshirë gjithë kombin shqiptar në një skenar kriminal.
Është përpjekje për të larë duart nga masakrat e 1998–1999-s, duke shpikur krime që kurrë s’kanë ndodhur.
Le ta themi troç:
Serbia s’ka kërkuar falje.
S’ka treguar varret masive.
S’ka kërkuar asnjë fajtor për gratë e dhunuara dhe fëmijët e vrarë.
Por sot gjen guximin të flasë për “organe”.
Tiranë, mos u gënjeni.
Nuk ka miqësi me mohimin.
Nuk ka fqinjësi me gënjeshtrën.
Një shtet që ende quan viktimat “kriminelë” nuk mund të jetë partner.
Ju mund të flisni butë, por ata gjithmonë do të pëshpëritin njësoj: “Shtëpia e Verdhë.”
Historia nuk rishkruhet me fantazma.
Ajo mbahet mend me përgjegjësi.
Dhe ne kujtojmë çdo emër që ata duan ta harrojmë.
